Koszyk
Produkt dodany do koszyka Produkt zaktualizowany Produkt usunięty z koszyka Brak produktu na magazynie Podaj prawidłową ilość

Brak produktów w koszyku.

„Jeśli nie zjesz obiadu, nie dostaniesz ciasteczka…”

Reading Time: 3 minutes
  • Czy takie zdanie to najlepsza metoda by zmotywować dziecko do zjedzenia obiadu?
  • Co się dzieje, kiedy słodycze stają się naszą kartą przetargową w wychowaniu?
  • Po czym poznać, że jest ich za dużo?

„Sklepowe” słodkości potrafią sporo namieszać w relacji rodzic – dziecko.

Słodycze często zmieniają się w formę nagrody lub są jedyną kartą przetargową podczas negocjacji. W efekcie podejmowane próby ograniczenia ich ilości w diecie dziecka spotyka się z silnym buntem i histerią. Traktowanie słodyczy jako nagrody za zjedzenie obiadu paradoksalnie obniża motywację i chęć do jego zjedzenia. Maluch klika razy poliże ziemniaka i z nieukrywaną radością upomni się o słodki deser, bo przecież obiad już zjadł.

Po czym poznać, że cukru jest za dużo?

Jacon Teitelbaum i Deborah Kennedy autorzy książki „Cukier dzieci nie krzepi” podają sześć zachowań, z których każde powinno nakłonić rodzica do zastanowienia się nad ilością cukru w diecie. Sprawdź czy dotyczą one Twojego dziecka:

  1. Dziecko wypija więcej niż jeden słodzony napój dziennie (do tej kategorii należą soki owocowe, napoje gazowane, mleka i wody smakowe, napoje energetyczne i sportowe, a także słodzona herbata i kawa).
  2. Podstawą jego śniadania są zazwyczaj potrawy słodkie lub słodzone, takie jak na przykład płatki śniadaniowe w różnych słodkich polewach, placuszki, bułeczki, ciastka, batony, naleśniki lub gofry.
  3. Dziecko jada słodkie przekąski raz lub dwa razy dziennie albo częściej (mogą to być: cukierki, ciastka, babeczki, batony jogurtowe, żelki owocowe lub desery mrożone, takie jak lody).
  4. Podczas obiadu dziecko je niewiele (szczególnie unikając warzyw), ale zawsze ma ochotę na słodki deser.
  5. Gdy w grę wchodzą produkty słodzone, dziecko nie potrafi się ograniczyć do jednej porcji i ciągle domaga się więcej.
  6. Jego nastrój najwyraźniej zależy od diety; po zjedzeniu słodyczy ma mnóstwo energii, ale już po godzinie lub dwóch ogarnia je apatia.

Co zatem zrobić, jak działać, aby skutecznie zarządzać słodyczami w diecie malucha?

Szczerość to podstawa
Więc zauważasz już, że coś jest nie tak. Twoje dziecko odmawia jedzenia potraw, które jeszcze chwilę temu uwielbiało. Warzywa odchodzą w zapomnienie, a głównym pożywieniem stają się słodycze i przekąski. Widzisz także, że spada jego odporność, ma problem z koncentracją lub przybiera na wadze. Czujesz, że tracisz nad tym kontrolę. Pojawiają się histerie przy stole, a Ty zaczynasz coraz częściej odpuszczać – z niemocy i dla świętego spokoju. W końcu przychodzi ten moment, kiedy myślisz – dłużej tak nie może być i zaczynasz działać.

Pierwszy krok
Stawiasz pierwszy krok, krok w kierunku zmiany nawyków żywieniowych. Podejście pełne otwartości i szacunku to podstawowe założenia Pozytywnej Dyscypliny. To bardzo ważne, aby dziecko nie odczuwało silnego parcia z Twojej strony. Odgórne narzucania reguł, kary – stwarzają przymus, a gdy pojawia się przymus – pojawia się i opór.
Dlatego przed rozmową zastosuj technikę z kart Pozytywnej Dyscypliny „Skup się na rozwiązaniach”. To jeszcze nie jest moment na rozmowę z dzieckiem. Najpierw określ, co jest Twoim problemem, czy jest to na przykład zbyt duża ilość słodyczy, Twoja uległość, a może histerie w sklepie, które pojawiają się po odmowie kupna czekoladowego jajka. Kiedy dobrze rozpoznasz swój problem będziesz w stanie znaleźć jego konkretne rozwiązanie.

Drugi krok
Zwołujesz rodzinę, aby zorganizować Spotkanie Rodzinne. Jeżeli Twoje dziecko ma 4 lata lub więcej, powinno stać się jego pełnoprawnym uczestnikiem. Ta inicjatywa to czas na szczerą rozmowę, omówienie problemu, wygenerowanie jak największej ilości rozwiązań oraz zaangażowanie w działania całej rodziny. Wybierz na nią spokojny moment.

Trzeci krok
Najtrudniejszy i najbardziej satysfakcjonujący etap – wdrażanie zmian. Z powodzeniem możesz zastosować poniższe techniki z kart: Uprzejmy i Stanowczy; Rób to, co mówisz; Zachęta a pochwała; Rozprosz i przekieruj uwagę. Pierwszą technikę polecam rodzicom, którzy są świadomi swojego braku konsekwencji. Jeżeli uzgadniasz wspólnie z dzieckiem, że przed obiadem może zjeść jedno ciastko, a ono nadal nalega, to uprzejmie i stanowczo odpowiedz: „widzę, że bardzo chcesz następne ciastko, umówiliśmy się wspólnie na jedno ciastko i już je zjadłaś”.
Pracując nad ograniczeniem słodyczy, zwróć uwagę na to, czy i Ty nie jesz ich za dużo? Dzieci są genialnymi obserwatorami. Mają również wyczulony węch – one wiedzą, że sekundę temu zjadłaś ciastko ukrywając się w toalecie:-). Ucz poprzez modelowanie, Rób, to, co mówisz – „wszyscy ograniczamy słodycze!” – wszyscy to nie tylko dzieci, to również mama i tata. W trudnym procesie zmian, na każdym etapie wykorzystaj zachętę i ogranicz pochwałę. Doceń każdą, najmniejszą próbę zrezygnowania ze słodyczy, którą wykazuje Twoje dziecko. „O! Widzę, że odłożyłeś ten słodzony napój i wybrałeś wodę, mimo, że bardzo lubisz jego smak. Musisz być z siebie dumny.” Tym sposobem wspierasz i zachęcasz do dalszej zmiany. Młodsze dzieci (do 3 roku życia), które nie posiadają umiejętności odraczania nagrody, mogą mieć problem z zaakceptowaniem zmian lub niespodziewanej odmowy. W trakcie histerii, złości, płaczu zaakceptuj uczucia maluszka i przekieruj jego uwagę.

Utrwalanie
Zmiana nawyków żywieniowych to długotrwały proces. Nie oczekuj proszę, że sukces nadejdzie w dwa dni po odstawieniu słodkości. Wspieraj swoje dziecko nieustannie, budując w ten sposób jego motywację wewnętrzną. „Dziecko, które widzi, że w nie wierzysz samo zaczyna w siebie wierzyć i staje się odważniejsze” (technika: Pokazuj, że wierzysz). Pamiętaj również, aby słowa uznania kierować także w swoją stronę! W końcu jak głosi jedna z moich ulubionych technik: Komplementy i docenienia zbliżają ludzi.

Marta Szpojda,

edukatorka Pozytywnej Dyscypliny

www.pozytytwnadyscyplina.pl

Co dalej?

Pobierz darmowy

pierwszy rozdział każdej książki

Sprawdzam
Zapisz się

do naszego newslettera

Zapisuję się
Sprawdź

co dzieje się na naszej grupie na FB

Sprawdzam

Zobacz również

crossmenu